Politiek, daar zit muziek in

Voor een zelf te bepalen bedrag geeft Dio je een kijkje in je persoonlijkheid en krijg je alvast een blik in je toekomst. Dio, de waarzegger is één van die straatartiesten die New Orleans zo levendig maken. Zo snel als hij de mens tegenover hem weet te analyseren, zo snel heeft hij ook een oordeel over de politieke toestand in zijn stad en het land in het algemeen. Obama of Romney? ‘Twee dezelfde mensen, maar dan met een andere kleur. Zelf mag ik niet stemmen, ik ben een Gipsy. Zigeuners zijn niet stemgerechtigd. Net als mensen die ooit veroordeeld zijn, ook al is het maar voor een klein vergrijp. De politie hier in de stad zorgt er wel voor dat er zoveel mogelijk donkere mensen gearresteerd worden, zodat ze nooit meer kunnen stemmen. De overheid in New Orleans is ontzettend corrupt en laat de inwoners in de steek. Er leven veel mensen op straat, geen wonder dat de criminaliteitscijfers zo hoog zijn. Eigenlijk is Amerika gebouwd op racisme.’

Als je Dio mag geloven is de hele politiek een broeinest van ellende, hij zou de bedenker van het woord complottheorie kunnen zijn. Ergens heeft hij gelijk. Hoe prachtig sommige delen van de stad ook zijn, er is daarnaast veel ellende te zien. In de vorm van nooit herstelde huizen en zwervers. Het is de jazzmuziek die de stad draaiende houdt, want daar komen de toeristen op af. De geschiedenis van de jazz stamt uit de tijd dat de slavernij werd afgeschaft in de Verenigde Staten. Er ontstond onder de donkere bevolking grote werkeloosheid, dit resulteerde in muzikale initiatieven om geld mee te verdienen.

Het is de muziek die het zuiden van de VS kleur geeft. Vanuit New Orleans is het een paar uur rijden naar de staat Mississippi, die je welkom heet als ‘Birthplace of America’s Music’. In deze staat ligt de stad Vicksburg, bekend om het National Military Park die de belegering van de stad herdenkt tijdens de Burgeroorlog. In 1863 werd hier een harde strijd geleverd tussen de Unionisten en de Confederates. De VS was indertijd nog opgedeeld in het Noorden en het Zuiden. Waar de Unionisten er één land van wilde maken, wilden de Confederates de staten zelf laten beslissen over hun rechtssysteem. Onder leiding van President Abraham Lincoln wonnen de Unionisten en werd het uiteindelijk de United States of America. Een grote rol in dit conflict speelde de slavernij. Werd die wel of niet toegestaan en in welke vorm, dat was de vraag.

Na de oorlog werd de slavernij afgeschaft en deze winst van Lincoln, die tot de Republikeinen behoorde, zorgde ervoor dat de donkere bevolking in grote meerderheid voor deze politieke stroming koos. Het Republikeinse gedachtegoed uit die tijd behoort nu meer toe aan de Democraten. Dat en de Democratische President Franklin Roosevelt (1933 -1945) zorgden ervoor dat deze bevolkingsgroep nu over het algemeen voor de Democraten kiest. Bluesmuziek, waar Mississippi de zogeheten geboortegrond voor is, is de voorloper van jazz en was een uitlaatklep om het zware leven op het platteland aan te kunnen. Het melancholische karakter van deze muziekstijl leende zich ook daarna nog om over de moeilijkheden in het leven te zingen. Armoede, racisme en politiek waren onder andere onderwerpen die centraal stonden. In het boek Roosevelt’s Blues analyseert Guido van Rijn verschillende bluesnummers die de tijd van deze President bezingen. Het was Roosevelt die een aanzet maakte voor gelijke rechten in de VS, met de wet tegen discriminatie bij het sollicitatieproces.

Inmiddels zijn we decennia verder en heeft de eerste gekleurde President een termijn uitgezeten. Voor een groot deel van de Amerikaanse bevolking een ongekende winst. Wie tijdens deze verkiezingen het ritme te pakken heeft, is nog niet duidelijk. Mag Obama zijn werk de komende vier jaar voortzetten of is de beurt nu aan Romney? Newsframe blijft het volgen. Nu nog vanuit het Republikeinsgezinde zuiden en vanaf volgende week verplaatsen we ons naar het noorden. Noord en zuid, een splitsing die anderhalve eeuw na de burgeroorlog nog steeds zichtbaar is.

Lisette de Ruijter van Steveninck